Bij de openhaard zit ik een biertje te drinken en een documentaire te kijken over de 2CV. Ik heb sinds een klein jaar een eend, een “gerolde” geranium rode eend.
De herinneringen van vroeger, als kind, komen boven en ik ben helemaal blij. Wat ben ik gek op die auto. Toen ik 12 was kreeg mijn moeder een eend. Een Ferrarirode, bloedmooie auto.
Vanaf het moment dat die auto er was ging de eend mee op vakantie, naar Ommen. Pa had een Astra die de caravan kon trekken, dus gingen we met 2 auto’s op vakantie. We gingen altijd al naar Ommen, Laarbrug was de locatie van al onze vakanties, opa en oma hadden er een vaste plek. Toen zij de caravan verkocht hadden gingen we alsnog naar Ommen, met de eend. Caravan op z’n plek en de Astra had pauze, alles deden we met onze eend.
Ik kan me nu, 25 jaar later, nog alle weggetjes herinneren. De bochten en alle kuilen in de weg, wat een weelde om ze in de eend te ervaren. Toen ik 18 werd en mijn rijbewijs haalde mocht ik de eend hebben van m’n moeder, God wat was ik blij. Mijn eigen auto en nog een eend ook, een paar jaar heb ik er van mogen genieten. Bij de stoplichten vond een Mercedes het nodig om niet tijdig te remmen, eend total-loss. Weg eend, ik heb zo gehuild om mijn geliefde eend.
Jaren verstrijken maar de gedachtes aan al die mooie en ontspannen ritten blijven in m’n hoofd rond dwalen, de belevenis van het rijden in een eend vergeet je niet…… ik wil een eend. Ik was zo fan geworden van die auto toen we er een hadden, halve kamer vol met “dingen” waar een afbeelding van een eend opstond, ik heb het meeste nu nog. Modelauto’s, posters, glazen, zelfs sokken 😷 ik hield van die auto.
Begin 2020 wist ik het zeker, marktplaats geopend en bij een van de eerste advertenties was het raak, die wil ik. Pasman Voitures heet de garage en daar ga ik naartoe. Op een koude maandag ging ik samen met m’n ma naar dedemsvaart, want daar stond “mijn” eend. We waren veel te vroeg dus hebben we maar een rondje industrieterrein gedaan, eindelijk was het half 1 We konden naar de garage.
Een enthousiaste man zei hallo en vroeg of we een afspraak hadden, jazeker… Kijk maar even rustig rond ik kom zo bij jullie, hij was diverse eendjes aan het verplaatsen. Ik hoefde niet rustig rond te kijken, ik wist het al, ik was verliefd. Mijn moeder was helemaal gelukkig omdat er zoveel eenden stonden om te bekijken, ik had oog voor maar 1 ding 😉.
Iwan, de eigenaar, kwam naar ons toen en we begonnen een gesprek, uiteraard over de 2CV, zijn passie en mijn wens. We zijn de hele middag in gesprek geweest over de 2CV en alles wat wij allebei bewonderen en waarderen in die auto.
Achteraf bedacht ik me dat ik de auto alleen maarvan buiten bekeken heb en dat we voor de rest alleen maar heel leuk gesproken hebben. Ik had niet eens in de eend gezeten, laat staan gereden. Een appje later heb ik gezegd dat de auto verkocht is maar ik er nog wel in wilde rijden. Natuurlijk mocht dat…
Een week daarna stond de eend op mijn naam, ik was zo gelukkig. Heerlijke auto en geweldig om in te rijden, tevens een begin van een bijzondere vriendschap. Doordat ik nog een aantal wensen had voor mijn eend hadden Iwan en ik regelmatig contact en daardoor was ik regelmatig bij de garage. Er worden ook eendjes verhuurd, door mijn ervaring in de horeca ging het praten met klanten, die voor verhuur kwamen, heel natuurlijk.
Ik heb het afgelopen jaar zoveel geleerd over de eend, dat ik op een gegeven moment de verhuur ook alleen mocht afhandelen. Iwan ging lekker door met sleutelen aan restauratieprojecten of onderhoud en ik deed de verhuur.
Inmiddels ben ik 3 dagen per week aanwezig bij de garage en heb het daar enorm naar mijn zin. Klanten weten dat ik er rondloop en dat ze ook bij mij terecht kunnen voor vragen. Een auto, een stuk blik, zo iets bijzonders… Een passie die niet uit te leggen valt maar meteen begrepen wordt door iemand die die passie deelt.